با همین دیدگان اشک آلود،
از همین روزن گشوده به دود،
به پرستو، به گل، به سبزه درود!
به شکوفه، به صبحدم، به نسیم،
به بهاری که میرسد از راه،
چند روز دگر به ساز و سرود.
ما که دلهای مان زمستان است،
ما که خورشیدمان نمی خندد،
ما که باغ و بهارمان پژمرد،
ما که پای امیدمان فرسود،
ما که در پیش چشم مان رقصید،
این همه دود زیر چرخ کبود،
سر راه شکوفه های بهار
گریه سر می دهیم با دل شاد
گریه شوق، با تمام وجود!
سالها می رود که از این دشت
بوی گل یا پرنده ای نگذشت
ماه، دیگر دریچه ای نگشود
مهر، دیگر تبسمی ننمود.
اهرمن می گذشت و هر قدمش،
ضربه هول و مرگ و وحشت بود!
بانگ مهمیزهای آتش ریز
رقص شمشیر های خون آلود!
اژدها می گذشت و نعره زنان
خشم و قهر و عتاب می فرمود.
وز نفس های تند زهرآگین،
باد، همرنگ شعله برمی خاست،
دود بر روی دود می افزود.
هرگز از یاد دشت بان نرود
آنچه را اژدها فکند و ربود
اشک در چشم برگ ها نگذاشت
مرگ نیلوفران ساحل رود.
دشمنی، کرد با جهان پیوند
دوستی، گفت با زمین بدرود….
شاید ای خستگان وحشت دشت!
شاید ای ماندگان ظلمت شب!
در بهاری که می رسد از راه،
گل خورشید آرزوهامان،
سر زد از لای ابرهای حسود.
شاید اکنون کبوتران امید،
بال در بال آمدند فرود…
پیش پای سحر بیفشان گل
سر راه صبا بسوزان عود
به پرستو، به گل، به سبزه درود
( فریدون مشیری )
بهاران ۱۳۹۹
شورای ایرانیان کانادا
Leaders of the Jewish and Iranian communities have joined forces to demand that Canada add the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) to its list of banned terrorist groups.
For full story click here or on the image below.
For full story click here or on the image below.
© Council Of Iranian Canadians